Drempelkindje

D Day maart 26, 2008

Drempelkindje wordt weer wat reëler. Gisteren zijn de geboortekaartjes en het geboortesuiker geregeld. Meteen ook de eerste mensen die meer weten over de identiteit van Drempelkindje. Het voelt altijd een beetje vreemd aan om sekse en naam te vermelden, het maakt het plots zoveel intenser en ‘dwingender’. Straks staat de erkenning op de agenda. Aangezien mijn liefste en ik niet zijn gehuwd, hebben we dat extra papiertje nodig zodat hij Drempelkindje alleen kan aangeven na de geboorte en meteen ook zijn familienaam geven.

Moeshke heeft intussen een astrologische prognose gemaakt. Het lijkt haar onwaarschijnlijk dat Drempelkindje zijn tijd in de buik zal uitdoen. De keizersnede is gepland op 4 juni maar volgens haar lijkt 1 juni veel waarschijnlijker en zelfs 28 mei heeft een verhoogde kans. En aangezien het zo laag zit, twijfel ik soms ook zelf of ik 4 juni wel zal halen, laat staan de volledige termijn tot 11 juni. Ik vrees nu soms al dat er plots een voetje tevoorschijn komt bij de acrobatische capriolen van Drempelkindje. 🙂 

En intussen zijn bijna drie vierden van de buiktijd verstreken. Jammer dat het zo snel gaat want soms maak ik me de bedenking dat ik te weinig bewust bezig ben met dat kindje in wording. Voltijds werken, een superactieve kleuter, een gezin … ik loop soms aan mezelf voorbij en meteen ook aan Drempelkindje. Maar die tijd halen we vast (hopelijk) in na de geboorte. Ik ben alvast aan het nadenken over het al dan niet inroepen van kraamhulp. Momenteel heb ik vooral nog twijfels en weinig ervaringsdeskundigen om me met pro’s en contra’s te overladen. Wie raad heeft, shoot!

Het gaat vooruit … maart 19, 2008

En vandaag klokken we af op 28 weken. Volgende week zullen we alvast een paar puntjes op het to do-lijstje kunnen afvinken want dan heb ik vakantie en dus tijd om met mijn liefste een paar zaken te regelen, zoals de erkenning, het geboortekaartje, de geboortelijst en misschien zelfs het doopsuiker.

Het gaat dus goed vooruit. Ook fysiek, want toen ik vanmiddag een nieuw paar schoenen ging kopen, vroeg de verkoopster of het nog lukte met het passen. 🙂  En toen ik naar een vergadering aan de andere kant van de stad fietste op de beruchte Gentse kasseien, klutste Drempelkindje heen en weer totdat het er genoeg van had en me opzadelde met een paar ferme harde buiken zodat ik het wat kalmer aan moest doen.

Mijn lichaam is dus duidelijk niet meer van mij maar helemaal in de macht van die alien. Een flink uit de kluiten groeiende alien trouwens want volgens de nieuwsbrief van Kind en Gezin zou Drempelkindje stilaan 1,5 kilo wegen. Persoonlijk lijkt me dat wel een beetje sterk als het gewicht vorige week nog maar op 900 gram werd geschat dus we zullen dat gewicht maar met een flinke korrel zout nemen.

Wat had de nieuwsbrief nog zoal te zeggen?

“Doordat je alsmaar dikker wordt, zullen je evenwichtsgevoel en je beweeglijkheid veranderen. Wees zeker in de winter extra voorzichtig op de weg, op parkeerterreinen, op de stoep, enz. Deze plaatsen kunnen erg nat en glad zijn. Wees ook voorzichtig als je de trap afdaalt. Neem altijd de leuning vast en ga rustig naar beneden. Val je toch, neem dan contact op met je gynaecoloog, arts of vroedvrouw. Zij zullen je onderzoeken. 
Meestal is er niks ernstigs aan de hand, omdat je baarmoeder goed beschermd ligt in je buik en tussen je bekken. Bovendien wordt je baby beschermd door je buikwand, je baarmoeder en je vruchtwater. 

Waaraan merk je dat een ongeval wel ernstig is?

• Bloedverlies.
• Stroom van vocht uit je vagina. Waarschijnlijk zijn je vliezen gebroken.
• Hevige buikpijn.
• Loslating van de placenta. Dit is een van de ergste gevolgen!  

Je buik zit nu vol leven: je voelt je baby, maar soms voel je ook je buik hard worden. Dit zijn ‘oefenweeën’. Je baarmoeder bereidt zich immers al voor op de bevalling en trekt samen. Dit kan spontaan gebeuren, maar het kan ook opgewekt worden door plots te bukken of te tillen, bij stress of wanneer je baby hevig beweegt. Een harde buik is meestal pijnloos en onschadelijk. Heb je toch twijfels, raadpleeg dan je gynaecoloog, arts of vroedvrouw.

Je baby kan met zijn hoofdje naar beneden liggen, met zijn bips naar beneden (stuitligging) of horizontaal (dwarsligging). Door je buik te betasten, kan je niet zeggen hoe je kindje ligt. Het beweegt voortdurend en verandert deze maand nog heel vaak van positie. Is je buik bloot, dan kan je wel kleine uitstulpingen of flink golvende bewegingen zien. Misschien heeft je kindje zelfs al een favoriete houding.

Voel je je baby minder of minder krachtig bewegen, raadpleeg dan je gynaecoloog, arts of vroedvrouw. Het wordt nu terug tijd voor een echografie: de groei, de ontwikkeling en de houding van je baby kunnen zo worden nagegaan.

Je kindje is nu ongeveer 35 cm lang en weegt 1,5 kg.”

Een bloemkool van bijna 900 gram … maart 11, 2008

Gisteren mocht ik op controle bij de mannelijke vervanger van mijn gyn. Het bleek een ware stormloop van zwangere buiken dus het ging er nogal chaotisch en vooral aan sneltempo aan toe. Van een dalend geboortecijfer is in Dendermonde alvast niet veel te merken … De babies vliegen je daar om de oren.

Veel tijd om vol adoratie de echo te bekijken, was er dus niet. Maar ja, als je geen noemenswaardige problemen hebt (bloeddruk OK, gewichtstoename OK (!?), neusbloedingen/brandend maagzuur/slecht slapen zijn normale fenomenen als je zwanger bent), valt er ook niet zoveel te zeggen. Op de echo bleek alles goed in orde, Drempelkindje zit mooi op schema (momenteel bijna 900 gram) en ligt momenteel in stuit maar aangezien het keizersnede wordt, maakt dat laatste niet veel uit.

Het was dus een hyperkorte afspraak met onze kleinste telg. Volgende date op 14 april.

Het verhaal uit de buik … maart 7, 2008

Ik voel me momenteel een gigantisch dik, vet, lomp nijlpaard … Correctie: ik bén een gigantisch dik, vet, lomp nijlpaard …

Terwijl zoonlief de eerste zes maanden van zijn prenataal bestaan onzichtbaar bleef voor de buitenwereld, pakt Drempelkindje het totaal anders aan. Dat manifesteert zich sinds maand drie met uitbundige zwier en doet er zowat wekelijks nog een flinke schep bovenop. Zodat ik momenteel al met een toeter van een buik rondloop, en ik ben amper zes maanden zwanger – nóg drie te gaan.

En mijn gewicht, oh boy : nu staat de teller al op + 7 kilo. Vorige keer was ik nauwelijks een goeie kilo bij. Ik durf niet te denken aan het gewicht waarmee ik deze zwangerschap zal afklokken! En mijn borsten … olala!!! Ik ben van nature al heel gul bedeeld maar nu ben ik stilaan een reïncarnatie van Lolo Ferrari … Drempelkindje is duidelijk een  uitgebreid wandelend buffet aan het voorzien tegen de geboorte.

Maar verder gaat alles prima. 🙂 Geen kwaaltjes. Geen zorgen. Enkel een gigabuik en een stel tieten die de ware borstenman aan het kwijlen brengen … Als dat maar weer goed komt! 

Brand in Magum … maart 3, 2008

Het vergt een kleine aanpassing van het kinderliedje ‘Brand in Mokum’ maar illustreert best wat Drempelkindje bij het slapengaan aanricht met de maag van ondergetekende. Brandend maagzuur dus. Nooit eerder last van gehad maar sinds een week weet ik hoe het voelt. Zodra ik ga liggen, staat mijn slokdarm in vuur en vlam.

Huis-, tuin- en keukenmiddeltjes in de strijd hiertegen zijn welkom. Tot dusver wordt vooral gepleit voor een fris glas melk maar aangezien ik al gruwel bij de gedachte aan de smaak alleen, hoop ik op nog andere tips die mijn smaakpapillen iets minder bruskeren …